Gewoon Speciaal: Bal

"Meester, mag ik de bal lenen?"

"Jazeker jonge, weet je juf ervan?"

"Ja."

"Mooi. Breng de bal wél bij me terug als je klaar bent."

"Oké! Doei!"

En weg is Enzo.

Voor de zekerheid zoek ik even z'n juf op.

"Nee, dit had hij niet overlegd, maar hij heeft het wél even nodig," zegt ze.

Aangezien ik even geen klas heb, zoek ik buiten Enzo op, vind hem en stel voor om even samen 'een balletje te trappen'.

Ondertussen leg ik hem uit dat ik z'n juf heb gesproken en wat ze zei.

Na vijf minuten bedank ik hem voor het spelen, neem de bal mee naar mijn lokaal en hij gaat terug naar z'n klas.

De volgende dag.

"Meester, mag ik de bal even lenen?"

"Ja hoor, weet je juf ervan?"

"Ja."

"Oké, breng de bal maar terug als je klaar bent."

Enzo is nu samen met een klasgenoot. Ik kan niet weg want heb zelf een klas en stuur mijn collega een appje. Het klopt, hij had het overlegd.

Maar de bal komt niet terug.

Na schooltijd vind ik de bal ergens achter op het plein.

De dag daarna.

"Meester, mag ik de bal lenen?"

"Nee."

"Waarom niet?"

Ik leg uit wat de reden is voor mijn antwoord.

Hij is er even stil van en lijkt na te denken.

Dan zegt hij: "Ik breng hem echt weer terug."

"Oké," zeg ik en geef de bal.

Na een kwartier komt hij de bal terugbrengen en zegt zelfs nog 'dank je wel'.

Enzo weet nu waar hij aan toe is.

Die uitspraken 'voordeel van de twijfel' , 'de aanhouder wint', 'eerlijkheid duurt het langst', 'op vertrouwen kun je bouwen' , 'morgen weer een nieuwe kans'.... ze kloppen allemaal.

Door Bart Heeling. Foto: Pixabay.

Bart Heeling is leerkracht op De Aventurijn Renn4, een school voor speciaal onderwijs. Hij geeft les aan kinderen met ernstige gedragsproblemen en/ of psychiatrische problematiek. Volgens Bart hebben mensen vaak nog een verkeerd beeld van het speciaal onderwijs. Hij deelt daarom zijn belevenissen in de column 'Gewoon Speciaal' en op LinkedIn. Eerder verscheen zijn bundel 'Gewoon Speciaal'.