“Seks in Grunn”

In 2009 tijdens mijn uitzending als militair in Afghanistan keek ik in mijn vrije uurtjes op mijn laptop met een externe harde schijf naar de serie Sex and the city. Het eerste seizoen werd ruim tien jaar daarvoor opgenomen. Sinds 1 april dit jaar staat de serie op Netflix en het is heerlijk om deze nostalgie terug te kijken.

De serie gaat over vier vriendinnen. De preutse brave, maar toch ook stiekeme Charlotte York, de hilarische oversekste Samantha Jones, de neurotische cynische Miranda Hobbes en last but not least: Carrie Bradshaw. Laatstgenoemde heeft de hoofdrol. Deze prachtige vrouw heeft en koopt veel te veel schoenen, heeft een te romantisch beeld van de liefde en schrijft wekelijks een column voor de New York Star. Ze schrijft over seks en daten in Manhattan en baseert haar columns op de gebeurtenissen in het leven van haar vriendinnen en haar zelf.

In veel afleveringen zie je Carrie een zin typen voor haar wekelijkse column. Ze vraagt zich iets af en vervolgens gaat ze op onderzoek uit. Je ziet bij alle vier de typetjes wat ze op dat gebied meemaken, welke open en hilarische gesprekken ze erover voeren en wat Carrie denkt. Bestaat er seks zonder politiek? Wat zijn afknappers in een relatie? Draait alles om timing? Zijn relaties de religie van de jaren negentig? Kun je een man veranderen? Kunnen we met iemand van een andere sociale klasse daten? Als het gaat om ‘ja ik wil’, is het dan wel een relatie, zonder de zsa zsa zsu?

Is er al een seks-columnist(e) in Groningen? Ik heb relatief vrij weinig schoenen en ik ben zeker geen shopaholic. Deze kenmerken zijn niet per se nodig om dat soort columns te schrijven. Denk ik. Wat wel nodig is, is een kinky vrijgezellenleven en een groepje kinky vrijgezelle vriendinnen om genoeg stof tot nadenken en tot schrijven te hebben.

Ik ben columnist, ik ben vrijgezel en ik heb ook een veel te romantisch beeld van de liefde (met dank aan alle romcoms die ik kijk). Volgens een van mijn vriendinnen gaf ik op de basisschool al seksuele voorlichting aan mijn klasgenootjes. Dit komt allemaal goed van pas, maar is mijn leven kinky genoeg? Ik ga vrijwel nooit op stap of naar ruige feestjes. Ik drink geen alcohol en ik heb nog nooit met iemand in een kroeg of discotheek gezoend. Om de columnreeks Seks in Grunn waardig en interessant te maken zal ik een ander leven moeten gaan leiden dan ik nu doe. Met het riedeltje werken, sporten, eten, Netflix en slapen, gaan de columns niet tof genoeg worden.

Ik ben goed in het bedenken en stellen van gedurfde vragen. Dus ik kom vast een heel eind met wekelijkse verhalen uit de stad. Want zeg nou zelf, het wordt toch hoog tijd voor een column genaamd Seks in Grunn of Seks met een Stadjer of nog beter (voor de Groningers onder ons) Seks in stad.

Esther de Boer.